Oma
Als ik iets van haar heb geleerd, is dat wat er ook in het leven gebeurt, en welke moeilijkheden je pad kruizen; je hebt altijd de keuze om een goed mens te blijven. Je kan ervoor kiezen je niet te laten veranderen door je omgeving, te blijven wie je bent.
Zij had ontzettend veel liefde voor de medemens, en verwachtte nooit iets terug. Vroeg ook niets terug. Dat heb ik altijd bewonderd. Ook leerde ik dat je onvoorwaardelijk kan zijn als persoon. En jezelf inzetten voor een doel vanuit liefde. Zij was altijd positief en vrolijk.
Mijn oma Anna Veniaminoff-Tauer is geboren in St. Petersburg op 1 juli 1914, in een gezin van Russische nobelen. Haar overgrootvader was Metropoliet van Alaska en Amerika, Heilige Innocent van Alaska.
Haar opa was de persoonlijke priester van Maria Fedorovna, Russische Koningin-regentes, moeder van de laatste Tsaar Nikolaj II. Mijn oma is geboren in een paleis in St. Petersburg, haar doopmoeders waren Princess Shakhovskaya en Maria Fedorovna Romanoff zelf.
Met de komst van Lenin is haar vader - hij was jurist en witte officier - en haar opa de priester opgepakt. Ze zijn jarenlang van kamp naar kamp gestuurd en uiteindelijk voor het vuurpeloton beland. Mijn oma heeft het samen met haar moeder en zus overleeft dankzij vrienden van haar vader, die papieren hebben vervalst. Oma en haar familie kregen de status staatsvijand.
Zij mocht niet studeren, niet naar het Conservatorium. Ze zijn al hun bezittingen kwijtgeraakt aan de staat. Voor Lenin hadden ze zelfs een gehucht op naam met een klein paleis.
Tijdens de oorlog leefde mijn oma samen met haar man in een wagon. Hij was hoofdingenieur bruggenbouw. De twee hoofdbruggen welke naar de Kremlin leiden bijvoorbeeld, zijn onder zijn supervisie gebouwd. Ze hebben diverse onderscheidingen gekregen voor hun bijdrage.
Mijn moeder was soliste. Als harpiste speelde ze bij de Leningrad Philharmonic, gaf masterclasses en was jurylid van competities. Ook had ze een eigen festival in St. Petersburg. Ze overleed toen ik 15 was.
Mijn oma was altijd een zeer liefhebbende betrokken vrouw. Zonder wrok naar de staat die haar zoveel pijn en ellende heeft bezorgd. Ze was altijd vriendelijk, glimlachte veel en hield van mensen. Iedereen was altijd welkom en ze probeerde iedereen het naar de zin te maken met volle tafels lekkernijen, tot haar laatste maanden toe. Ze las heel veel en was een hoogontwikkelde vrouw. Mijn moeder overigens ook. Oma kwam altijd naar al mijn optredens. Na de dood van mijn moeder werd zij eigenlijk mijn moeder. Eigenlijk was ze dat al veel eerder. Ze stopte met werken toen ik geboren werd en kwam bij ons wonen in St. Petersburg!
A link to the interview on KRO-NCRV about Anastasia's grandmother:
https://npo.nl/start/serie/jacobine-op-2/seizoen-9/alles-komt-goed-the-passion-2022/afspelen